محمد بن افلح رستمیمحمد بن افلح رستمی، از بنی رستم، پنجمین پیشوای خاندان رستمی در قرن سوم قمری در تاهرت بود. ۱ - معرفی اجمالیمحمد بن افلح بن عبدالوهاب، از بنی رستم، پنجمین پیشوای خاندان رستمی و از خوارج اباضیه در تاهرت الجزایر بود. در دوران امارت پدرش در تاهرت زاده و بزرگ شد و در سال ۲۳۸ق به قصد سفر حج عزیمت کرد، اما عاملان بنی‌عباس او را دستگیر کرده، به بغداد منتقل و در آن‌جا زندانی کردند. پدرش در تاهرت درگذشت، لذا او را رها کردند. او به تاهرت بازگشت؛ در حالی که قیامی برضد برادرش ابوبکر صورت گرفته بود، لذا در دژ لواته فرود آمد. ابوبکر شکست خورده، پایتخت را در اواخر سال ۲۴۱ق ترک کرد. مردم، پس از او با ابویقظان به عنوان پیشوای خود بیعت کردند. او نیز مدتی تاهرت را محاصره کرد تا آن‌که با او صلح کردند و او وارد شهر شد و کارها به روش پیشینیان، بر او راست آمد و او به حکومت، قضاوت، مکاتبه و مراسله با کارگزاران و والیان، تدریس و تالیف کتاب و رساله بر ضد آرای معتزله و دیگران مشغول شد. عمر درازی داشت و حدود چهل سال حکومت کرد و حدود صدسالگی درگذشت. ارث او را که پس از مرگش ارزیابی کردند، بیش از هفده دینار نبود. پس از او پسرش ابوحاتم یوسف رستمی پیشوا شد. [۲]
جلال یحیی، المغرب الکبیر، ج۲، ص۵۶۱.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۲۹. |